อาชีพท้องถิ่น

อาชีพท้องถิ่น

 

เกษตรกร

        เป็นอาชีพที่คนไทยส่วนใหญ่ทำ เนื่องจากมีที่ทำกิน ซึ่งตกทอดมาจากพ่อแม่ หรือปู่ยาตายาย และถ้าเหลือจากการทำเกษตรแล้ว ยังสามารถนำมาบริโภคภายในครอบครัวได้อีกด้วย จึงทำให้เกิดความนิยมกันมากในชุมชน เกษตรกรเป็นอาชีพที่ทำรายได้ให้กับคนไทยโดยนำผลผลิตที่ได้ส่งออกต่างประเทศ เช่น ข้าว ผลไม้ เป็นต้น 

 

รับราชการ

        อาชีพรับราชการเป็นอาชีพที่มีเกียรติ เป็นที่นับหน้าถือตา อาชีพรับราชการเป็นอาชีพที่คอยพัฒนาชาติ บ้านเมือง และพัฒนาคน เช่น อาชีพครู ที่สอนเด็กนักเรียน ให้มีความรู้ มีความสามารถ เพื่อจะนำมาพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองต่อไป อาชีพตำรวจ ก็ป้องกันอันตรายให้กับประชาชน และคอยสอดส่องผุ้ที่กระทำผิด จากการยกตัวอย่างทำให้เห็นว่าอาชีพรับราชการเป็นอาชีพที่ต้องเสียสละ อดทน และความรักในอาชีพนั้นจริงๆถึงจะประกอบอาชีพนี้ได้

 

 ค้าขาย

        เป็นอาชีพที่สุจริตอย่างหนึ่ง เนื่องจากคนไทยเป็นคนที่ยิ้มแย้มแจ่มใส อัธยาศัยดี พูดจาไพเราะ จึงทำอาชีพค้าขาย เป็นอีกอาชีพหนึ่งที่ประชาชนให้ความสนใจ ทั้งนี้การค้าขายนั้นจะมีตั้งแต่ระดับรากหญ้า ถึง ระดับสากล คนที่มีความชำนาญในการค้าก็จะสามารถพาธุรกิจของตนให้ประสบผลสำเร็จได้ นอกจกอาชีพนี้จะแพร่หลายในชุมชนแล้ว อาชีพนี้ยังเป็นที่นิยมของประชานทั่วไปในประเทศอีกด้วย

 

รับจ้าง

        เป็นอาชีพที่ไม่ต้องมีการลงทุนมากนัก เพียงแต่ต้องทำงานให้ผู้อื่น แต่ก็เป็นอาชีพที่สุจริตอาชีพหนึ่ง เป็นอาชีพที่ต้องมีความขยัน ความอดทน และความสามารถ จึงสามารถประกอบอาชีพนี้ได้ดี แต่ค่อนข้างที่เป็นอาชีพที่มีความอิสระ ไม่ต้องเครียด อาชีพนี้จึงเหมาะกับประชาชนที่ค่อนข้างไม่ต้องอาศัยความรู้มากนัก

จักสาน

ผลิตภัณฑ์จักสานไม้ไผ่ (สานเข่ง) ภูมิปัญญาท้องถิ่น ผลิตโดยกลุ่มจักสานเข่งบ้านท่าเคย รวมกลุ่มประมาณ ๑๗ คน ที่ชาวบ้านท่าเคย มีความรู้ ความสามารถด้านจักสานเข่งด้วยไม้ไผ่รวกโดยได้รับการสนับสนุนจากกรมพัฒนาชุมชน สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอสวนผึ้ง สนับสนุนงบประมาณมาตลอดทำให้เกิดเป็นอาชีพ มีรายได้เลี้ยงครอบครัว มีเงินหมุนเวียนในครอบครัวได้อย่างดี เป็นเวลายาวนานตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย

วัสดุดิบประกอบด้วย ไม้ไผ่รวกอายุประมาณ ๑ ปีลำต้นตรง เครื่องจักรตอก มีด หว้าสำหรับทำหูเข่ง จำหน่ายในราคาใบละ ๕๐-๑๐๐ บาท